Annelik-Başarı Kriterleri

İyi bir anne olmak istiyorum  bu kesin. Kadınların durmadan birbirine karışmalarının ardında da böyle bir rekabet var. Kadınlar kadınları annelik konusundaki detaylarda acımasızca kınıyorlar, yerden yere vuruyorlar. Bir benim tarzım doğrudurculuk var ki sorma gitsin. Öte yandan insan cidden en iyisini yapmak istiyor. Ya da herkes adına konuşmayayım. Ben iyi bir anne olmak istiyorum. Ama nedir ki iyi bir anne? İyi annelik nedir?

Yani anne sütü vermek midir, hergün oynamak mıdır, her gün günün nasıl geçti demek midir, çok sevmek midir, üstüne gitmemek midir? Zor iş. Sonra diyelim annelik yaptınız çocuk büyüdü. Başarı kriteri nedir? Çocuğum seri katil olmadı, kimseye zarar vermedi, evlendi, okulunu bitirdi gibi bir şey mi? Ya da mutlu olması mı? Toplumda kabul görmesimi? Eğitimi mi? Düşünceleri mi? Derinliği mi? Kültürü mü? Hayırlı evlat olması mı? Bütün bunlar ne derecede anneye bağlı ki?

Örnek, çocuk hıçkırıyor. Kayınvalide ısrarla limon suyu vermek istiyor, ben vermek istemiyorum. Hıçkırık bence o kadar rahatsız etmiyor yavruyu, hem normaldir demişler. Kayınvalide ama çok rahatsız. Bir gün dayanamıyor vericem diye tutturuyor, sevgiliyle ben tam itiraz edecekken Allah'tan Deniz hıçkırığı kesiyor ve bir kriz önlenmiş oluyor. Mutlu son. Bu bu kadar ciddi bir konu mu? Limon vermek ya da vermemek işte bütün mesele bu mu? İnsana buymuş gibi geliyor. Ya da anne sütü vermek ya da vermemek? Ya da işe gitmek ya da gitmemek. Ne bileyim, bakıyorsun bir anneye çocukla ilgilenmiş, kendini harab etmiş. Çocuk bunalımlarda. Bir diğeri hiç sallamamış, hatta çocuk yetiştirmede yapılabilecek hataların çoğunu yapmış, ama onun çocuğu da sen de aynı okula gitmişsin. Aynı kişilerle takılmışsın. Benzer bir hayat yaşıyorsun. E, ne oldu şimdi? Yani o çocuk onca yanlışa rağmen nasıl ayakta? Nasıl mutlu? Demek istediğim bu, başarı kriteri nedir? Mutluluk mu?

Bence mutluluk değil, çünkü çocuk örneğin fazlaca zekiyse klasik anlamda çok mutlu olamayacak demektir, anne ne yaparsa yapsın. Ya da yapı itibariyle içine kapalı derin düşünen bir çocuksa, anne ne yapabilir? Ya da kapasite fazla değilse istediğin kadar uğraş. Bilmiyorum. İş hayatında, okul hayatında hedeflerin bellidir ya hep. Şu olsa kendimi başarılı sayıcam dersin. Annelik bunun tam dışında. İstediğini yap sonucu sen belirleyemezsin. Çünkü çocuk senden çıktığı andan itibaren artık senin kontrolünde değil. Ancak elinden gelenin en iyisini, içinin sesini dinlediğin, okuduğun oranda yapmaya çalışabilirsin, sonuçtan asla emin olmayarak... Zar atıyorsun kadere, geleceğe doğru, dua ediyorsun. Ama kontrol edemiyorsun. Taht yapıyorsun belki baht yapamıyorsun. Bir açıdan rahatlatıcı, bir açıdan tuhaf.

Bir yandan büyüyor seviniyorsun. Bir yandan zaman öyle hızlı akıyor ki kaçırmak istemiyorsun. Becerebilirsem video koyacağım yakında.