Ben Büyürken….

Hızlı büyüme dönemi gerçekten hızlıymış. Yani anlatması çok zor, deseler inanmam. Çocuk sanki bir anda büyüdü. Bir gece önce bodyler oluyordu, bir gece sonra olmuyordu gibi bişey. Bir anda kıyafetler hooop küçülüverdi. Benim mi farkındalığım değişti diycem ama yok değil. Bir hafta önce giydirdim body yi, yıkandı, ütülendi. Yok olmuyor. Kucağımda bakıyorum, yok artık o yenidoğan hallerinden eser yok, resmen bebek ayol. Maşallah, maşallah. Ya da Deniz, hımm 3 ayı geçtik, yeni kıyafetler gelsin mi dedi. Yalnız çok taktir ettim. 3. ayı geçtiğimiz gün 0-3 aylık kıyafetlere baybay dedik tamamen. Neticede onlar da standart değil, boy boy. Bazı 0-3 aylıklar 1 aylıkken olmamaya başlamıştı. Görece iri 0-3 aylıklar da artık olmuyor. Birgül ablamızın getirdiği eşofmanlar vardı, çok büyük geliyordu Deniz’e. Bir baktık fit. Anlayamadım ne çabuk... Olsun olsun büyüsün yavruJ

Dördüncü ayı bitirmemize ne kaldı şurda :) Koca kız olduk.

·         O koca filli çıngırağı iki elimizle tutabiliyoruz.

·         Kahkahalara boğuluyoruz, herkese özel gülücükler atıp, çapkın çapkın bakıyoruz.

·         Kucak isteyince kolları uzatıp beli kaldırıyoruz.

·         Puuurrrp gibi bir ses çıkarıp erken ıslık hareketine benzer bişey yapıyoruz.

·         Anneye daha bir düşkünüz, açlık ve sıkıntı dışı ağlamalarımız var, "korku ve anne beni al, koru" ağlaması gibi bişey.Başı enseye gömüp, iki elle kana kana ağlıyoruz. Ve sanki boyundan öpüyoruz. Arada raslantısal ennneee gibi şeyler söylüyoruz.

·         Anne otururken kucağa sığmıyoruz ve ayaklarımızla basmaya çalışıyoruz

·         Ayaklarımız çok güçlü. Neredeyse kalkıcaz.

·         Boynumuzu dik tutuyoruz ama daha önemlisi kuyruğu dik tutuyoruz :) Hemen yüz vermiyoruz bazen.

·         Kahkaha krizlerine giriyoruz.

·         Memede şarkı söylüyoruz, bir yandan emip bir yandan konuşuyoruz.

·         Bazen minder yardımıyla oturuyoruz.

·         Çevreye dikkatli dikkatli bakıyoruz.

Aklıma gelenler bunlar...