21 Aralık 2011 Çarşamba

Karma Aşı

Bugün karma aşımızı olduk. Kahraman çocuğum yine azıcık ağladı ve sustu. Gittik sağlık ocağına, hemşire teyzeye gülücükler derkenn, cızzz. Babası durdu başında aşısı yapılırken.Ben dayanamadım çıktım dışarı. Ne fena bir şey insanın çocuğunun canının yandığını görmesi. Allah sağlık versin, aşı tabi yapılacak. Gerekli ama insan bana yapııınn, o daha küüçüük diye atlamak istiyor.

Deniz geldi
ğinden beri sanki insan türüne daha yakınlaştım. Eskiden şempazeydim anlamında demiyorum ama bir empati, bir empati sorma gitsin. Sulu gözlü, duygusal enteresan bişey oldum. Ne çok yazacağım vardı, unuttum.

A
şıdan sonra eve geldik. Şapkalar oyunu oynadık. Deniz’i anakucağına koyar annesi. Karşısına geçer. Evde bulduğu bilimum bere, şapka, tülbent, şal türü malzemeyi alır. Önce beyaz bere, aaa. Sonra siyah, ooo. Sonra çingene pembesi voleyy. Mavi tülbent, o yeaaa. Yani böyle böyle derken kahkahalarla güldük. Çok güzel bir oyun tavsiye ederim. Aldığımız bir kitapta önermişler. Faydasını gördük.

Ateşimiz de çıkmadı sakin atlattık bi aşı gününü daha....

Hiç yorum yok: