Bilmiyorum Ne Haldeyim, Gidiyorum Gündüz Gece

Dün akşam kız gene bir ağlamalıyımmm ağlamalıyım moduna girdi. İnsan bazen çok çaresiz hissediyor. Farkettim ki çevrede biri olunca ben kötü oluyorum. Bugün gene ağladı ama aynı şekilde panik olmadığım için güzelce kucağıma aldım, aspiratörün oraya gittik, ninni söyledik sakinleştik. Halbuki dün sakinleşmek mümkün olmadı. Çünkü çevrede birileri "bu ağlıyor, ağlamamalı, ne yapmalı" diye panik olunca, fena halde huzursuz olup, ne olur Allah'ım ağlamasın moduna giriyorum. Bebiş de bundan etkileniyor. Sonra panik halinde telefonlar acaba süt yetmiyor mu? Anlatamadım, bizim derdimiz azlığı çokluğu değil. Derdimiz de yok esasen. Üf. Neyse şikayet yok. Sütün geliyor mu mafyasından sonra, sütün yetiyor mu mafyasına da değinmek lazım. Acaba orta sınıfa has bi delilik mi bu diye düşünürken koca hiç sanmıyorum dedi. Yani çevreye bakıyorum, hastaneye gidiyorum, herkes haldır haldır emziriyor. Yani neticede memelerin görevi bu. Emzirememe diye bişiy var tabi ama bu yüzde onu geçmezmiş.

Peki hal böyleyken, telefunken? Yani bu panik nedir ayy sütün geldii mii, geliyor mu, yetiyor mu, ay yetmezse anlamazsın bak çocuk aç kalır, ishal olur bilmemne. Herkesin sezeryanla doğurması gibi bişey. Mama firmaları mı sponsor bu ruh hallerine.  Annelikle ilgili bir yara mı var nedir? Kadınlar ezilince ilgi çekmek için buna mu başvuruyor bilinçli bilinçsiz. Yani ortalık duygu çorbası. Kepçe kimde Allah bilir... Bunun üzerine düşünüp duruyorum. Başka toplumlarda nasıl bilmiyorum ama daha az duygu olsa çevrede ben daha rahat ederdim onu biliyorum.

Bu kadar doğurgan bir toplumda, nüfus haldır haldır artarken, anneliğe dair her mevzu nasıl bu kadar "büyük sorun" haline geliyor. Bunalmışım biraz. Sütün yetiyor mu? Yetmiyor diyelim ne yapıcan sen mi emziricen? Sanki gizli gizli yetmesin istiyorlar. Sanki herkes gizli gizli bir sorun olsa da ele güne biz de anlatsak diyor. Sürekli hastalıklar anlatılıyor. Falancanın kızı hastalandı, sonra iştahı bir gitti bir daha da kendine gelemedi. Yıllarca sıska kaldı. Sıfır beden filan oldu. Abarttım tamam.:) Ama nedir bu iştahı gitti, aman ishal oldu, aman paniik paniik. Başkalarına anlatmalar. Arabeskiz belki de budur. Halimeee bakkk dertli çall, kemancıı başımın taacııı gitmeee. Biz değil miyiz özünde komik filmlere bile illa bir hüzün, gözyaşı katmadan duramayan. Yeteeeerrrr. Yeter.

Sütün yetiyor mu diye soranlara alternatif yanıtlar:
-yetiyor hatta fazlasını yüzüme sürüyorum, cilde iyi geliyor.

Sakin ve huzurlu günler dilerim. Hayatlarımız yalan rüzgarına dönmesin inşallah. Pembe dizi kıvamında yaşamayalım. Ben böyle felsefi derinliği olan, bilim kurgusal öğeler barındıran matrak bir film olsun isterim şartsa. Biraz da içine insanlık halleri girsin. Gülüşler olsun bol bol, hayatın renkleri olsun.