Günler Geçiyor

Üçüncü ay su gibi aktı gitti. Koca üç ay. Destekle oturabiliyoruz, kafamızı dik tutabiliyoruz. Çevreye daha da dikkatli gözlerle bakıyoruz. Çıngıraklar favori oyuncağımız. Ses çıkaran şeyleri kafamızla takip edebiliyoruz 180 derece. Sabah şarkılarımız var. Uyanınca anne baba uyurken şarkı söylüyoruz, ses açma çalışmaları yapıyoruz. Çıkaramadığımız yeni sesler ve kombinasyonlar deniyoruz. Tahminimce bizim kız sabah erken kalkıp ders çalışanlardan olacak. Süt saati gelmeden önce uyanıp kendi kendine konuşuyor, gülüyor, şarkı söylüyor. Mırıl mırıl. Ben de çoktan uyanmış bir halde beni çağırmasını bekliyorum. Bugün gizlice içeri gidip kamerayı getirdim. Tam çekecekken sustu:P Zaten bu kamerada bir bahtsızlık hakim. Ne zaman bişey çekecek olsam ya poz değiştiriyor, ya susuyor, kameraya dikkat kesiliyor. Efendiler, uzmanlar. derhal minicik dikkat çekmeyen kameralar yapınız.

Hayat güzel anların uçuca eklenmesi. Kamera fotoğraf makinesi boş. Yakalarsan şansına. Ama en güzel anlar kayıda gelmeyenler. İstiyorum ki hafızama kazınsın. Oysa her yeni gün başka bir şey olup öncekini unutturuyor.