Zaman çok hızlı ilerliyor. Her an büyüyor. Bakışları derinleşiyor.
Bugün doktora gittik. Çok şükür, iyiyiz. Aldığım bütün notlara (hıçkırık, hapşırık, yeşil kaka vs) normal dedi doktorumuz. Kalça çıkıklığının olup olmadığı artık elle muayene ile bakılmıyormuş.Bunun için kalça ultrasonu istediler Gerekli midir, şart mıdır bilemedik. Hepatit aşısının 2.sini yaptırdık.
Büyümüşüz, 3800 gr, 52 cm olmuşuz. Maşallah maşallah. Genç kız olduk artık canım:)
Emzik konusu enteresan. Ben çok taraftarı değildim hatta hiç değildim.(Senelerce emziğin damak bozukluğuna neden olduğunu duymuştum)”Emzik kurtarıcıdır” baskılarına dayanamayıp mecbur kaldık. Aventten aldım enne meme başı şeklinde olanından.Sanıyordum ki emziği ağzına vereceğim ve mucizevi bir şekilde emecek, rahatlayacak... Nerdeee... Siz beni ne sanıyorsunuz kuzum bakışlarıyla ne kadar verdiysem tükürdü. Sinirlendi. Babası verdi. Yok, nefret etti çocuk. Ama parmaklarını, benim parmaklarımı, ellerini emip duruyor, olacak gibi değil. Hemen Her konuda uzman insan lar tarafından yönlendirildik şekerli suya batırın alır.Pekala yaptık. Ona da tavır, "maaaağdem bu kadar ısrar ediyorsunuz bi beş on dakika denerim tamam" tavrı. İşimiz iş. Ama serçe parmak gibisi yok. "Annemin serçe parmağı olsun her zaman emerim, mis gibiii"
Bakalım. Uyku yetmiyor bir türlü. Uykusuzluktan ölüyorsun, e uyudu yavru sen de yat diyorsun kendine. Bu defa da uykusuzluktan uyuyamıyorsun. Ama tabi, öyle bir mutluluk ki uyku muyku hikaye. Bir de gerçekten anne olunca anladığın şeyler var. Bir çocuk anne babasını çok sevebilir, çok bağlı, çok yakın olabilir. Ama anne, baba olup da çocuğu sevmek tarifi imkansız, farklı bir duyguymuş. Bunu anlatmak mümkün değil. Bilmeyene anlatamazsın, bilen de biliyordur zaten durumlarından. Başka bir sevmek buymuş.
Büyümüşüz, 3800 gr, 52 cm olmuşuz. Maşallah maşallah. Genç kız olduk artık canım:)
Emzik konusu enteresan. Ben çok taraftarı değildim hatta hiç değildim.(Senelerce emziğin damak bozukluğuna neden olduğunu duymuştum)”Emzik kurtarıcıdır” baskılarına dayanamayıp mecbur kaldık. Aventten aldım enne meme başı şeklinde olanından.Sanıyordum ki emziği ağzına vereceğim ve mucizevi bir şekilde emecek, rahatlayacak... Nerdeee... Siz beni ne sanıyorsunuz kuzum bakışlarıyla ne kadar verdiysem tükürdü. Sinirlendi. Babası verdi. Yok, nefret etti çocuk. Ama parmaklarını, benim parmaklarımı, ellerini emip duruyor, olacak gibi değil. Hemen Her konuda uzman insan lar tarafından yönlendirildik şekerli suya batırın alır.Pekala yaptık. Ona da tavır, "maaaağdem bu kadar ısrar ediyorsunuz bi beş on dakika denerim tamam" tavrı. İşimiz iş. Ama serçe parmak gibisi yok. "Annemin serçe parmağı olsun her zaman emerim, mis gibiii"
Bakalım. Uyku yetmiyor bir türlü. Uykusuzluktan ölüyorsun, e uyudu yavru sen de yat diyorsun kendine. Bu defa da uykusuzluktan uyuyamıyorsun. Ama tabi, öyle bir mutluluk ki uyku muyku hikaye. Bir de gerçekten anne olunca anladığın şeyler var. Bir çocuk anne babasını çok sevebilir, çok bağlı, çok yakın olabilir. Ama anne, baba olup da çocuğu sevmek tarifi imkansız, farklı bir duyguymuş. Bunu anlatmak mümkün değil. Bilmeyene anlatamazsın, bilen de biliyordur zaten durumlarından. Başka bir sevmek buymuş.
İçinde kavga eden senler bir bir barışıyor
Ömrüne senden de önemli birşey karışıyor
Daha dün bebektin bir tanem
Kendini her şey sanıyordun
Ve bir anda...
Bir başka aşkla alev alev tutuşup da birden
Yeni baştan oldun...
Bir başka aşkla alev alev tutuşup da birden
Yeni baştan oldun...
Sezen Aksu
Ömrüne senden de önemli birşey karışıyor
Daha dün bebektin bir tanem
Kendini her şey sanıyordun
Ve bir anda...
Bir başka aşkla alev alev tutuşup da birden
Yeni baştan oldun...
Bir başka aşkla alev alev tutuşup da birden
Yeni baştan oldun...
Sezen Aksu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder